“Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran Türkiye halkına, Türk milleti denir.”
ATATÜRK
Türkiye Cumhuriyeti’nin Kurucusu
TÜRKİYE YURTTAŞI DEĞİL, TÜRK YURTAŞIYIM!
Türkiyeli değil, Türküm dost Türküm!
Güneyde kuzeyde, çakınlar çaktım
Kimlik varlık özüm, coğrafya kürküm
Doğudan batıya, dört nala aktım
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
Pazırık dibinde, halım dokulu
Anav, Abakan’ım, sanat okulu
Orhun anıtlarım, Bilge kokulu
Ölümsüz taşlara, izler bıraktım
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
Balasagun ovam, tarım ağları
Arkımla sulandı, Turfan bağları
Buzuldan bu yana, gördüm çağları
Tanrı dağlarında, ateşler yaktım
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
Kabıma sığmadım, turnalar dilim
Çadır, kımız, yoğurt, ben ıklığ, kilim
Nice dağlar aştım, ışığım bilim
Evrensel tarihe, tohumlar ektim
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
Saka, Hazar, Oğuz, Kıpçak, Karaylar
Ceyhun, Seyhun, İdil, karlı Altaylar
Toroslarda Yörük, otağ saraylar
Atı tımar edip, sürüler baktım
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
Olmuşum Tengrici, Alevi, Şaman
Musevi, Hristiyan, Budist, Müslüman
İnançlar özelim, biline aman
Bölücü dillerden, inanın bıktım
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
Karac’oğlan türküm, Mehmet’im ferman
Yunus Emre sesim, atam Karaman
Arapça, Acemce, beni araman
Türkçe bayrağıma, ay yıldız diktim
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
On bin yıldır Türktür, dört yanda adım
Bağımsızlık doğam, özgür kanadım
Zorlama adlarla, bozulur tadım
İçim pek daraldı, yumruğu sıktım
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
Türkiye’mi dişle, düşle kim kurdu?
Samsun’un güneşi, Afyon’un kurdu
Ulusal bilinçle, donattı yurdu
Yedi düveli dün, daha dün yıktım
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
Cansızoğlu’yum hey, Serikli ozan
Ünüm Dadaloğlu, bir ucum Kozan
Önder’im Atatürk, kan damgam Lozan
Kuvvacılar ölmez, kalpağı taktım
Türkçe konuşurum, Türküm dost Türküm!
Şiir: Himmet Cansız