EN UZUN GÜNÜN KISA YAZISI
Bugün 21 Haziran. Gün dönümü. En uzun gün.
Gün dönümleri (ekinoks), Türkler için bayramdır.
Başta, Tengrici (Şaman)Yakut ve Altay Türkleri olmak üzere, tüm kuzey Türklerinin; Kızıl gün bayramı kutlu olsun!
Ata yurttan ana yurda göç…
Otu saz, kuşu kaz olan yere değil, otu kekik, kuşu keklik ola yere göçün. Yörük Sözü
Konar-göçer yaşamı ne güzel anlatıyor bu özdeyiş. Yörük kültürünün ana özü, ata sözü.
Üretim biçimi hayvancılığa dayanan Yörükler, mevsim döngülerine göre; yazın yazlak, yayın yaylak, güzün güzlek, kışın kışlak; enginden doruğa, doruktan engine akıp giden özgür bir yaşam sürer. Tabi bir o kadar da zorlu bir hayat.
Üretim biçimi değişince, eşyanın doğası gereği kültür de değişiyor. Değişim kaçınılmaz. Yozlaşmadan, değişerek gelişmek ne güzeldir.
Sarıkeçililer dışında, artık göçüp konmaz oldu Yörükler. Alaçık, topak ev unutuldu. Keşke yeniden dokuyanlar olsa. Konalgalar Yörüksüz Öksüz. Oturak olduk gayri bizim Yörükler.
Şimdi apartkondular var. Betonda yaşamaya çalışıyorlar. Yürümez oldular. Kentlerde hepimiz; dar alanların, daralmış konuklarıyız.
Zaten dünya neydi ki…
Bir solukluk konalga. Bir nefeslik sahipsiz konak.
Evrense; ulu bir gök çadır…
Bizler de Tanrı misafiri, dünyalık konuk.
Ve elbet, konuk olmanın da bir edebi, görgüsü, yöresi, saygısı, sevgisi, töresi, kültürü olmalı…
İnsan türü, doyumsuz hırsları için, öbür canlıların huzuruna, doğanın esenliğine zarar vererek, bindiği dalı kesiyor. Ne acı.
Bu ne yamam bir sorumsuzluluk. Bugüne zarar vermek yarını yok etmek değil mi? Bu aymazlık neden ve nicedir?
Ne yorgun dünyayı, ne de can yurdumuzu örselemeye hiç birimizin hakkı yok.
Unutmayalım. Bir de son göç var.
Kötüler acı içinde, tutsak olarak ölür.
Ve hiç bir insan, kendi vicdanının yargıçlığından kurtulamaz.
İyiler öte yana özgürce yürür. Sonsuzluğa huzurla göçer.
Ulu Ozan Yunus’ un dedeği gibi:
“Ölürse ten ölür canlar ölesi değil..”
Yüce gönüllü canlar, gerçekten ölümsüzdür…
Özgün köklerine bağlı; özgür ruhlu, bağımsız bakışlı, sağlam Türkleri ve iyi insanları; sevgiyle, saygıyla selamlıyorum!
Ne mutlu Türküm diyene!
Himmet Cansız