Dilimizde yer edip, pelesenk olan bir sözcük; mahkümlerimiz için genelde “Kader mahkümleri” için benim de tekrar etmek istediğim sözdür: “Allâh kurtarsın”!
Aşağıda da görülebileceği gibi, Lübecker Nachrichten gazetesinin 25/26 Aralık 2022 tarihli lokal sayısının birinci sayfasından verilen bir haber.
Lübeck hapishanesinde, Alman mahkümleri için düzenlenen “Demir Parmaklıklar Ardında Noel Kutlaması” töreninden bir görüntü ve güzel bir haber.
Ne kadar güzel bir buluşma. Bunu orada günlerini geçirenler ve de o insanlarla ilgilenenler daha iyi anlar ve bilirler.
Ben şahsen Alman mahkümleri adına, kendi inançlarında kutsal bir günleri olan Noel kutlaması nedeni ile bir araya gelebilmelerinden sevinç duydum.
Hele ki gurbette ve de hapishane gibi bir tecrit alanında kendi dilinde bir grup sohbeti, askerde izinden gelmiş ve şive konuşan bir hemşeri ile sohbet gibi keyif ve tad verir.
2008 yalında katıldığım değişik hafta sonu seminerlerden sonra, 2022 yılına kadar 14 yıl , Türk ve değişik uluslardan olup Türkçe konuşan ve de müslüman mahkümler ile CORONA dönemine kadar düzenli olarak grup görüşmeleri ve de istek ve rica üzre de tek kişi ile görüşmeleri, gönüllü ve de TÜRGEM adına sürdürmüş bulunuyorum .
Ve de ayrıca bu süre içinde Lübeck DİTİB ve İGL camii teşkilat görevlileri ile birlikte dini bayramlarımızda Türkçe konuşan ve de değişik uluslara mensup müslüman mahkümler için Lübeck hapishanesinde bayramlaşma törenleri düzenlemekte idik.
İhtiyaç ve istek üzere Neumünster Gençlik hapishanesi ve de Kiel kentindeki hapishanede bireysel görüşmeler de, TÜRGEM adına gerçekleştirdim.
Bu ziyaretlerden de öğrendiğim gibi; mahkümlerin bir araya gelmelerini sağlamanın ve bir araya gelmiş olmalarının ne derece önemli olduğuna tanık olmuş biriyim.
Bu ziyaretleri aramızda anlamsız ve gereksiz bulanlar da yok değil. Ben de şunu söylerim: “Araç direksiyonunda, dalgınlıkla fren yerine gaz pedaline basarsan, sen de kendini orada bulabilirsin.”
2019 yılı Ocak ayında Lübeck DİTİB ve Lübeck İGL görevlilerin hapishane ziyaretleri, hiç bir gerekçe gösterilmeksizin hapishane yönetimi tarafından iptal edildi.
İlk bakışta, TÜRGEM’e dokunmak istememiş olmaları dikkat çekmişti.
Nedenini de; TÜRGEM’in Lübeck kent ve eyalet içinde bir lobi gücüne sahip olmasına bağladık.
DİTİB ve İGL’li arkadaşlarımız, ısrarlarımıza rağmen, bu haksız uygulamaya gerekli tepkilerini veremediler.
CORONA nedeni ile TÜRGEM’in de 2020 yılında toplu görüşmeleri askıya alındığı gibi, bireysel ziyaretleri devam etmiştir.
2022 yılının Şubat ayında, Lübeck hapishane yönetimi, yine inandırıcı gerekçeler gösterememiş olmasına rağmen, camii derneklerimizin vermediği tepkilerden dolayı olmalı ki; TÜRGEM derneğinin de toplu görüşmelerini kaldırdı.
Ben, TÜRGEM başkanı olarak, TÜRGEM adına insiyatif kullanıp, üyesi olduğum “Mahkümleri Sosyal Yaşama Kazandırma” (RESOHİLFE) derneği üyelik kartımla, Türk mahkümleri ile bireysel görüşmelerimi sürdürmekteyim.
Duyarlı kişi ve kurumlara sesleniyorum; Lübeck hapishane yönetiminin Türkçe konuşan mahkümlerle toplu görüşme yasağına karşı tepkili ve konuda dayanışma içinde olmalıyız.
Bu konuda lobi çalışmamızı yapıp, bu haksızlığa iki yüzlü (doppel Moral) uygulamaya itiraz etmeliyiz.
Alman mahkümler kutsal günlerinde bir araya gelip, kutlamalar yapabilir iken, Türk ve müslüman mahkümler de dışarıdaki bizlerle bir araya gelip, bu haktan yararlanmalıdırlar.
Her ne kadar TÜRGEM adına, Mahkümleri Sosyal Yaşama Kazandırma Derneği (RESOHİLFE) adına Türk mahkümleri bireysel ziyaret edebiliyorsam da, bunun yeterli olmadığına inanıyor ve elimizden alından toplu görüşme hakkına itirazım hiç dinmiyor.
TÜRGEM, bu hak gaspına rıza gösteremediği gibi, her fırsatta önemli toplantı ve görüşmelerimizde konuyu gündeme getirmekte olup, Lübeck Kent ve Senato yönetiminin gündemine de taşımış bulunuyoruz.
Hapishanelerdeki bazı Türk mahkümlerin
Almanya’da hiç bir yakınları ve ziyaretçileri olmadığı gibi, biz dışarıdaki “özgür” Türkler’den ilgi bekler olmaları kadar doğal ne olabilir?
Bu bizim kader mahkümlerimizi ziyaret etmek, dertlerini dinlemek aslında her Türk resmî kurumun ve Türk basının sorumluluğunda olması gerektiğine inanıyorum.
Bu nedenle resmî Türk kurumlarının hapishanelerdeki, öncelikle, Türk ve de Türkçe konuşan kader kurbanlarımızla ilgilenmeyi kendilerine görev edinmelerini diliyoruz.
Yaptığım görüşmelerde değişik mahkümden, resmi Türk temsilçiliklerinin de kendilerini aramayıp, unutmuş olduklarını dinlemekteyim.
Bu nedenle Türk mahkümleri toplu görüşmelerimizle, özellikle bayram günleri ziyaret edebilme konusunda itirazlarımızı yükseltmemizin ve de konuda dayanışma içinde olmamız dileklerimizle ve de bu bağlamda Türk ve Türkçe konuşan mahkümlerimizin ve de bu sorunumuzu ciddiye alan arkadaşlarımızın yeni yılını içtenlikle kutlar, 2023 yılında bu sorunun da çözülmesi dileklerimle, sağlık ve esenlikler dilerim.
Sevgi ve selâmlarımla
Remzi Uysal
Lübeck, 31 Aralık 2022