DADALOĞLU’M GİBİ HAYKIRMAK HUYUM
Uyamadım ele, dımdızlak kaldım
Kime dert anlatsam, kime ağlasam
Dobra dobra olup, ömrümden çaldım
Bilmem ki ağzımı, nasıl bağlasam
Söyle güzel söyle, nasıl bağlasam?
Arsızlık bilemem, ölsem yapamam
Yalaka olamam, güce tapamam
Doğrucu Davut’um, haktan sapamam
Bilmem ki rızkımı, nasıl sağlasam
Söyle güzel söyle, nasıl sağlasam?
Kurak bir dönemde, sararıp soldum
Beş on tel saçım var, onu da yoldum
Sağır gecelerde, çığlıkla doldum
Bilmem ki dolumu, nasıl çağlasam
Söyle güzel söyle, nasıl çağlasam?
İsyanım feleğe, şu bozuk çarka
Yalana yağmaya, ne çokmuş arka
Çalap bile küsmüş, biatçı şarka
Bilmem ki bahtımı, nasıl tığlasam
Söyle güzel güzel, nasıl tığlasam?
Cansızoğlu der ki, neylesem buyum
Dadaloğlu gibi, haykırmak huyum
Deştikçe fışkırır, özümden suyum
Bilmem ki közümü, nasıl dağlasam
Söyle güzel söyle, nasıl dağlasam
Şiir: Himmet Cansız