KÖYLÜNÜN DOSTU, KÖYLÜLÜĞÜN DÜŞMANIYIM DİYEN, DAĞ KÖYLÜSÜ BİR OZANIM.
Köy muhtarı, Köy kahvesi, Köy meydanı, Köy öğretmeni, Köy imamı, Köy meydanı, Köy düğünü, Köy ekmeği, Köy yumurtası, Köy sütü, Köy yoğurdu, Köylü güzeli, Köylü kızı, Köylü kurnazı, Köyün delisi gibi köyle ilgili bir çok deyim; zamanla belleklerimizden silinip gidecek.
Ya büyük Atatürk’ ün:
Köylü (çiftçi) milletin efendisidir özdeyişine ne demeli?
Bütünşehir yasasıyla köy tüzel kişilikleri ortadan kaldırılarak, büyük şehirlerdeki tüm köyler mahalleye dönüştürüldü. Yazık oldu. Çok büyük yanlış yapıldı.
Ben köylü inadını sürdürüp, yine de köy diyeceğim.
Çünkü ben köylünün dostu, köylülüğün düşmanıyım.
BAHAR GELMİŞ BİZİM ELLERE
Bahar gelmiş güzel, bizim dağlara
Çiçekler dizilmiş, karlı bellere
Gönül uçmak ister, tıfıl çağlara
Kurban olam güzel, sıcak ellere
Serilmiş çayırlar, boy vermiş güller
Uzanmış çimenler, lale sümbüller
Kayalarda şakır, aşık bülbüller
Kurban olam güzel, coşkun dillere
Akbaş’tan çık yola, var Yassıkaya
Gece yıldız gözle, selam ver aya
Rüzgar sesi dinle, düş saya saya
Kurban olam güzel, serin yellere
Hıdır’da çay demle, bak tadı nasıl
Burmahan’a karşı, bir türkü asıl
Sırtını ver taşa, dağlara yasıl
Kurban olam güzel, özgür tellere
Türkü: Himmet Cansız