Çok çabuk kandık be hayatın cilvelerine
Çok çabuk kandık be hayatın cilvelerine
Önce uzaklaştık birbirimizden
Kapandık kendi karanlıklarımıza
Ve dağıldık çil yavrusu gibi
Her birimiz ayrı yöne
Şehirli köye, köylü şehre kaçtı
Hep özendik başkalarına
Ve başkalaştık her birimiz
Koptuk özümüzden
Elimizdeki oyuncakların esiri olduk
Kırıldı yumruğun parmakları bir-bir
O öyle yapıyor
Ben de onun gibi yaparım ne var ki!
Bu böyle yapıyor
Ben de yaparım aynısını valla
Bırakın Allah aşkına
Taklitleri olduk birbirimizin
Başka kişiler olduk
Başkalaştık
Kendimiz olamadık
Kişi olamadık
Kaybettik kişiliğimizi
Kişiliksiz olduk
Savururken yalanları
Kızarmadı bile yüzümüz
Yüzsüz olduk
Hani mertdik, dürüsttük ya
Delikanlı adamdık ya
Maalesef adam da olamadık