GÖNÜL
Şu, dünyanın her yanına,
Gelir, geçer insanına,
Şöhretine, hem şanına,
Aldanıp da yanmayasın.
Güzellikler gelir geçer,
Arif olan insan seçer,
Ecel gelir, ömür biçer,
Sonu gelir, sanmayasın.
Solar iken hep gülleri,
Kırmayasın, gönülleri,
Tatlı gelir, şen dilleri,
İnanıp da kanmayasın.
Yürek acır, yanar iken,
Gelir diye sanar iken,
Yaraların kanar iken,
Tuzu alıp, banmayasın.
İnsan, muradına erer,
Sevgi deryasına girer,
Geçer günler, birer birer,
Gecikince, varmayasın.
Nihat TÜRKERİ