Gurbetten Sılaya!

 

Bizim ile gidip, vasıl olursan,

Sıladan yolun gözlerdi, dersin.

Eylenip de biraz orda kalırsan,

Yıkanır göyneği, çitmezdi, dersin.

 

Meyan kökünden şerbet olurdu;

Gençlerin gidişi gurbet olurdu.

Büyükler, dertliye hemdert olurdu,

Aranan bulunur, yitmezdi, dersin.

 

Süvük altı, Yusuf’cuğun yuvası,

Mest ederdi hafızların duası.

Kaynayınca anamızın çorbası,

Tüterdi; kokusu gitmezdi, dersin.

 

Yaz ayları yatılırdı damında;

Gezilirdi Karadağ’ın çamında.

Toplanırdı üzümleri bağında,

Olurdu pekmezi, yetmezdi, dersin.

 

Özledik anamın maviş gözünü,

Dinledik babamın özlü sözünü.

Araştırdık asaletinin özünü;

Saygıda kusur etmezdi, dersin.

 

Şimdi kalmadı Ayrancı pazarı,

Ziyadeymiş okuyanı, yazarı.

Gurbetteymiş kendisinin mezarı;

Memleket hasreti bitmezdi, dersin.