ŞİKAYETİM VAR HERKESTEN
Arabama bindim, bir kaç işim için dışarıya çıktım. Elbette ki radyom açık. En son açışımda klasik müzik çalan bir yerde kalmış, eh sabahın körü olmasa da azıcık hareketli bir şeyler çalsın diye bir yer ararken, bir ses ha bire bağırıyor:
“Hayallerimi çalmışlar, almış kaçmış insafsızlar
Gözyaşlarım çocukluktan miras bana
İnanmışım, aldanmışım, karanlıktan korkarmışım
Bu korkular çok eskiden kalmış bana”
Dur ya bu KAYAHAN. Bu toplum ya da kimler ise, neden Kayahan’ı da çıldırtıp, “Şikâyetim var/ Çok üzdünüz beni, beni, beni, beni, beni, of/ Gülmedi hiç yüzüm, güldürmedi kader/ Neden, neden?”, diye feryat ettiriyor ise, bana da, bizim arkadaşlara da neler oluyor ki diye, feryat edelim dedim.
Trafik ışığında mendil satan mı istersin, yolda yürürken marketten, pazardan istediğini alamayanların şikayetlerini mi istersin, dertlenmek için
İşim bitip eve gelince açtım bilgisayarımı baktım; hani Osmanlı’ya “Büyük Devlet” demek için, “Devlet-i Aliyye-i Osmaniyye” denilir ya, ben şu büyük devlet “Devlet-i Aliyye-i Türkiyeyye”nin bir kısım yurttaşlarına yaptığı yardımlara bir bakayım dedim.
Başlıca yardım konu başlıkları, AİLE, BARINMA-GIDA, ENGELLİ-YAŞLI, SAĞLIK, EĞİTİM; daha güncelini bulamadığım için 2024 yılı bütçesinden planlanan yardımlar ve tutarları ne acaba dedim:
Sosyal Yardımlar 497 Milyar, Deprem 1 Trilyon, Sağlık 100 Milyar, 65 Yaş üstü 120 Milyar, Aile Destek 32 Milyar, Sosyal Konut 16 Milyar, SGK İşveren pirim 166 Milyar TL:
Tabi bu bütçenin yüzde elliyi aşan ek ödenek taleplerini de göz önüne alırsanız, harcama miktarını siz düşünün.
Bu elbette ki bir Devletin görevidir.
Burada sorun, İktidar elinde ki bütçeyi kişilere bireysel ya da aile bazında yardım yaparak, kendisine bağlıyor, bunun karşında da Muhalefet Belediyeleri ise “mucize” bir çözüm buluyorlar “Kent lokantaları”.
Her iki uygulama için de, ya hu sizin hiç mi aranızda, dedeniz, nineniz olmadı, onlar derlerdi ki:
“Bak oğlum/kızım, çalış, elden gelen öğün olmaz, o da vaktinde gelmez” diye.
Yönetici beyler için elbette ki bu yapılanlar güzel şeyler, tamam yurttaş sazan olmuş, vergi veriyor ve hesabını da sormuyor, sizler de “Ağa gibi” harcamaya devam ediyorsunuz.
Kaç kere yazdık ama bir kez daha yazalım.
12 Eylül 1980 Darbesi ile bütün siyasi partiler gibi CHP’de kapatılmıştı. 11 yıl sonra 9 Eylül 1992’de yeniden açılmış ve hemşerimiz Deniz Baykal’da Genel Başkan olmuştu.
Ben de o sıralar hem kamuda orta-üst düzey yöneticilik yapıyorum hem de Ankara’daki Antalyalılar Derneği’nin Başkanlığını yürütüyorum. Bir gün Deniz Bey Makamına çağırdı ve parti yeni açıldı, yeni sosyal politikalar ve siyasi söylem lazım, bir çalışın bakalım dedi.
O yıllar bizim de üniversiteden, bürokrasiden, sosyal yaşamdan bir grup arkadaşımız ile kurduğumuz bir düşünce topluluğumuz var, bu istek de gelince, hep birlikte ülkede, dünyada neler oluyor diye araştırmaya başladık.
Bir toplantıya, bir arkadaşımız Amerika’dan bir bilgi ile geldi.
ABD başkanı seçilen Bill Clington’un, Arkansas valisi olarak görev yaptığı sıralarda “Üçüncü Yol” siyasi felsefesi olarak tanımladığı bir projesinden söz etti.
Projesini birlikte yürütebildiği Eyaletlerde, ihtiyacı olan KADINLARA aylık bin, iki binden beş bin Dolara kadar yardımlar ettiğini anlattı. Elbette ki bu bizim için bir ışık oldu.
Bu bilgi ışığında ilk olarak, Kadına bir yardım planlanabilirdi.
O yıllarda hem CHP’nin üyesi olduğu Sosyalist Enternasyonel, hem de Uluslararası Çalışma Örgütü, aile ve kadını önceleyen bir takım projelerden söz ediyordu. Bunlardan birisi de, AİLE SİGORTASI idi. Biz de Kadın öncelikli AİLE DESTEK PROJESİ hazırlamaya başladık.
STRATEJİ, PLANMA VE PROJE Düşünce Topluluğu olarak bir hafta sonu çalışmasında uzun uzun konuyu tartıştık;
Bu proje kapsamına kimleri almak gerekecek, yapılacak yardımın maddi /bütçe kaynağı nasıl sağlanacak, organizasyon nasıl yapılacak her aşamayı ve kalemi tek tek planlayıp projelendirdik ve Deniz Baykal’a ve CHP genel merkezine sunmak için Deniz Bey ile randevulaştık, gittik ama Deniz Bey yoktu (ki daha sonradan bilinçli olarak haber edilmemişti) ilk sunumu Özel Kalemi Nesrin Baytok’a sunmak gerekecekti, biz de hazırlanan dosyaları Nesrin Hanım’a Deniz Beye iletilmek üzere bıraktık. Ben daha sonra kendisini arayıp durumu anlatınca, biraz duraksayıp, Cumartesi eve gel orada anlat demişti. Bu arada da, Olcay Hanım çaylarını ve ikramları unutmak mümkün değil.
Haftalık bilgilendirme ve proje raporları sunuyorduk, derken Deniz Bey gitti, yerine Kemal Kılıçdaroğlu geldi. Bir yerel yönetim seçimleri öncesinde, yine bizim Düşünce Topluluğumuzdan bir proje hazırlamamızı istediler. Biz de projeyi biraz daha geliştirip, YURTTAŞLIK TEMEL GELİRİ VE AİLE SİGORTASI adı altında Afyon toplantısında sunmak üzere hazırladık.
Kemal Bey beni çağırdı, sen bilgileri bana ver ben sunacağım, siz de (o zaman ittifak vardı), İyi Parti’nin Antalya Kemer’de yapacağı toplantıda sunum yapın dediler. Biz de gittik ve yaptık.
Bu proje ile ilgili Kemal Bey’e de hazırlanan bilgi notları ve raporlar gönderiyorduk ama nedense bizim hazırladığımız projeye uygun sunum ve politika argümanları yerine, Genel Başkan Yardımcılarının kendilerine yarayan kısımları “kes kopyala yapıştır” yaptıkları siyasi söylemlerden öteye geçemiyordu.
Ha bu arada da Kemal Bey ve Bihlun Tamaylıgil’in 2011 MV seçimlerinde bana önerdikleri Antalya’dan MV olma teklifi ise nedense Deniz Bey tarafından red ediliyordu; tabi bir başka Antalya Mv’nin de günahı boynuna!… İlahi Muzaffer Eryılmaz, önceki Çankaya Belediye Başkanım, o günkü telefon konuşmalarına sen muhatap olmuştun, ben garanti milletvekili adayı iken (=-))) ), aday adayı rektörleri, siyasileri Tunalı Hilmi Caddesinde teselli ederken.
Sonuç, Devlet Planlama, Bütçeleme ve bu süreci yönetmek demektir.
Bizim tüm kaynakları tek bir elde topladığımız ve kadınlara evde yardım yapılmasını önceleyen ama zamanla üretime de döndürülmesi için yapılan organizasyon içeren projemiz CHP için en popüler proje idi, şimdi anımsayan yok. Çünkü, projeyi anlayan da sahibi de yok, biz çoktan unutulduk.
En çok üzüldüğüm konulardan birisi de, Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreterliği, Valilik yapmış Sayın Kemal Nehrozoğlu’nun projenin her aşamasını denetleyip, hatta personel tasarrufu için projenin uygulamasının Bölgesel Kalkınma Ajansları koordinatörlüğünde yapılmasına kadar bütün ayrıntıların değerlendirmiş olması idi ama …… …. …. !…
Haydi iktidarın ideolojisi ve süreç yönetme biçimi söylediği ve uyguladığı REFAH DEVLETİ özlemli ve kendi iktidarını ayakta tutacak sermayeye verilmesi gerekenleri verip, yoksullara da, bak ben sana aç kalmayacak paralar veriyorum, ben olmazsam, gerisini anla, derken;
Muhalefetin üretim, örgütlenme ve projelendirmeden uzak günübirlik söylem; Kent Lokantaları, ulaşılan emekli ve yoksullara maddi yardım ve REFAH DEVLETİ özentili uygulamalar ile bir yere varması mümkün değildir.
Çözüm, VATANDAŞLIK TEMEL GELİRİ VE AİLE SİGORTASI gibi, ekonomik, sosyal ve siyasal boyutları planlamış SOSYAL DEVLET projeleri ve iktidar hedefidir.
Ankara’da olur olmaz zamanda kar serpiştirir oldu, neydi o şarkının devamı:
“Karlar yağar baharda dallarıma
Günüm, gecem karıştı gözyaşıma
Yeter, yeter, dünya düşman mı bana?
Yeter, yeter, yeter, reva mı bana?
Şikâyetim var”!…
Çok üzdünüz beni, beni, beni, beni, beni, of
Gülmedi hiç yüzüm, güldürmedi kader
Neden, neden?”!…